به طراوت باران

حضرت باری تعالی درنهج البلاغه به عنوان هستی مطلق توصیف شده که ماهیت ندارد خدا حقیقتی نیست که موجود باشد بلکه وجودی است بی نهایت وحقیقتی لایتناهی.درقلمرو زمان ومکان نمی گنجد همه ی هستی ها ازاوست واو عین هستی است همه ی موجودات محتاج اویند واو غنی با لذات است.(توحید درنگاه عقل ودین ص 208 محمد باقرشریعتی سبزواری)